การเป็นนายตัวเอง แปลความหมาย ก็คือ การเป็นขี้ข้าตัวเอง สั่งตัวเอง ด่าตัวเอง ผิดเอง
วินัยจึงสำคัญมาก และเป็นเครื่องมือเดียว ที่จะเป็นตัวควบคุม "เวลา" อันเป็นทรัพยากรสำคัญ เพื่อขับเคลื่อนตัวคุณเอง
วินัยที่ว่า ไม่ใช่แค่เรื่องการทำงานเท่านั้น แต่คือ ทุกด้านของชีวิต เช่น การใช้ชีวิตประจำวัน , การอ่านหนังสือ , การดูแลสุขภาพ ฯลฯ
แค่วินัยก็ยากแล้ว สำหรับมนุษย์เงินเดือนมือใหม่ ที่เพิ่งลาออก และ เพ้อฝันถึงภาพของการเป็นนายตัวเองที่โหยหามาตลอด คือ การทำอะไรตามใจได้อย่างอิสระ ตื่นสาย นอนดึก คึกศุกร์ เสาร์ ..
มัน คือ ฝันลม ๆ แร้ง ๆ ครับ
เพราะในโลกความจริงนั้น ฝันที่ว่านั้นอยู่อีกไกลมาก จุดออกตัว คือ หน้าผาสูง มีเหวแคบ ๆ กั้นกลาง ให้คุณเริ่มต้นกระโดด และวิ่งฝ่าไปอีกหลายอย่าง พร้อมลูกบอลติดตัวพะรุง พะรัง อีกหลายลูก
ที่ฝันไว้ว่า "อิสระได้ตามใจนั้น" ชีวิตจะวางมันไว้บนปลายยอดเขาสูงลับตา อยากได้ ต้องไปเอา เพราะอิสระที่ว่านั้น .. ไม่มีขาย คุณหาซื้อได้แค่เครื่องมือเพื่อไปบนปลายยอดเขา .. ได้แค่นั้น
ถ้าคุณไม่เคยเป็นลูกจ้างที่รับผิดชอบต่อหน้าที่การงานที่ดีระดับหนึ่งมาก่อนได้ มันยากมากที่จะเป็นนายตัวเองที่ดีได้ในวันนี้ (ถ้าคุณเป็นลูกจ้างที่ห่วยแตกมาก่อน ก็ฝึกกันได้ เพียงแต่จะต้องออกแรงมากหน่อย) เพราะคุณจะได้เผชิญกับความรับผิดชอบที่เคยคิดว่า "มันธรรมดา" อย่างเหลือเชื่อ
ความรับผิดชอบทุกอย่างพร้อมจะเบาหวิวจนตัวปลิว หรือ หนักมากจนขาแข้งอ่อนล้า มันพร้อมจะมีค่า +10 หรือ -100 ให้คุณได้ตลอดเวลา ทั้งทางร่างกาย และ จิตใจ
คุณต้องเพียรรักษาวินัยต่อความรับผิดชอบ อีกหลายอย่าง เช่น การสะสมมิตรทางธุรกิจ , การต่อสู้กับคู่แข่งที่มาหลากหลายแบบ , การดูแลสุขภาพกาย , การฝึกจิตใจให้เข้มแข็ง ฯลฯ
เมื่อชีวิตการเป็นนายตัวเอง มาได้ไกลจนถึงจุดหนึ่งแล้ว (ซึ่งกินเวลาหลายปีมาก) คุณจะพบข้อเท็จจริงของชีวิตข้อหนึ่งว่า สิ่งที่ยากกว่าการรักษาวินัยพวกนั้นให้ได้ คือ การรักษาความสมดุลของความรับผิดชอบ ไม่ใช่ แค่มีวินัย
คุณจะพบว่า ตัวคุณมีลูกบอลกลม ๆ ติดตัวอยู่หลายลูก แต่ละลูกพร้อมจะขยายตัว ให้ตัวมันเองเบา หรือ หนัก ให้กับคุณได้ "ตลอดเวลา" ตามปัจจัยหลากหลาย
ความรับผิดชอบของคุณ คือ รักษาลูกบอลเหล่านั้นให้กลิ้งต่อไปได้อย่างสมดุล
ลูกบอลครอบครัว , ลูกบอลสังคม , ลูกบอลสุขภาพ , ลูกบอลความรู้ , ลูกบอลความสุข , ลูกบอลหุ้นส่วนทางธุรกิจ , ลูกบอลการเงิน , ลูกบอลบริวาร ฯลฯ
วินัยที่เคร่งครัดมาก อาจทำให้ลูกบอลครอบครัวตึงเครียด จนแตกสลาย หรือ วินัยที่ไม่มากพอ อาจทำให้ลูกบอลสุขภาพ แฟบจนกลิ้งต่อไม่ไหว
วินัยจึงเป็นแค่กรอบกำหนดว่า คุณจะต้องดูแลลูกบอลเมื่อไหร่ แต่ความรับผิดชอบจะเป็นตัวปรับจูนว่า คุณจะต้องรักษาลูกบอลนั้นอย่างไร จะหนัก จะเบา ขึ้นกับวันเวลาตรงนั้น เอาตายตัวไม่ได้
หลายลูกต้องเลี้ยงติดตัว สลับไปมา ซ้ายขวา บางลูกเบาหวิว เตะแรงโด่งนำหน้าไปก่อน แต่หลาย ๆ ลูกหนักมาก เตะประคองเอาไว้ หรือ อาจถึงกับต้องอุ้มมันขึ้นมาถือแล้วไปต่อ เพราะสภาพแย่เหลือเกิน หรือ สุดท้าย .. ต้องเตะมันทิ้งออกไปให้ไกลสุดตา เอาไปต่อด้วยไม่ได้